উকা কাগজৰ ওপৰত চিয়াহীৰ টুকুৰা, মানৱতাৰ ওপৰত এটা সৰু চিন্তা

 উকা কাগজৰ ওপৰত চিয়াহীৰ টুকুৰা, জীৱনৰ সংগ্ৰাম 

_____________________________________________________

এই প্ৰবন্ধটো সম্পূৰ্ণৰূপে মানৱতা আৰু ব্যক্তি আৰু আমাৰ অনুশীলনৰ বিষয়ে। একক দৃষ্টিভংগীৰ সৈতে এটা ব্যক্তিগত চিন্তা। দৃষ্টিভংগীটোৱে সকলোৰে বিশ্বাসৰ সৈতে সমন্বয় নকৰিবও পাৰে সেয়েহে যিকোনো পাৰ্থক্যক স্বীকৃতি দিয়া হ'ব।

মানৱ জীৱনৰ পাখিবোৰ গতিশীল সময়ৰ ভ্ৰমৰ দৰে। কেতিয়াবা এনে অনুভৱ হয় যে আমি কেৱল "টাইটানিক জাহাজ"ৰ ভ্ৰমণকাৰী। এই জাহাজখনৰ জৰিয়তে, এনে কিছুমান লোক আছে যি ইতিমধ্যে সেই অসীম সাগৰ পাৰ হ'বলৈ সক্ষম হৈছে আনহাতে এক বৃহত্তৰ অংশই এতিয়াও যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিবলৈ অপেক্ষা কৰি আছে আৰু কেৱল এটা সৰু আৰম্ভণি কৰিবলৈ তেওঁলোকৰ মূল্যৱান সময় ধ্বংস কৰি আছে।

অৱশ্যে, সেই জাহাজখনৰ সেই সকলো ভ্ৰমণকাৰীৰ মাজত, কেইজনমানে কেৱল নাবিকজনকে দৃঢ়তাৰে সকলো বোৰ প্ৰদান কৰিছে আৰু নাবিকজনে বিচৰা ধৰণেৰে তেওঁলোকৰ জীৱন কঢ়িয়াই নিয়াৰ সিদ্ধান্ত লৈছে। কিন্তু, আমি সকলোৱে সকলো সময়তে একেখন জাহাজৰ ভ্ৰমণকাৰী হোৱাটো সম্ভৱ নেকি? সাগৰ খন এটা দৈত্যৰ দৰে আৰু জাহাজখনো বিশাল কিন্তু সেই ক্ষুদ্ৰ ভ্ৰমণকাৰীসকলৰ জীৱন এতিয়াও কেৱল সাগৰ আৰু সেই জাহাজৰ সৈতে সীমাবদ্ধ নহয়।

এইখন প্ৰকৃততে সেই মুকলি নাবিকসকলৰ বাবে এখন ডাঙৰ বজাৰ য'ত তেওঁলোকে সেই সৎ আৰু বিভ্ৰান্ত অন্বেষণকাৰী সকলক যিকোনো ধৰণে ব্যৱহাৰ কৰিব বিচাৰে। 

যিকোনো প্ৰকাৰে সেই নাবিকসকলৰ মাজৰ কিছুমানে বিচাৰে যে, জাহাজখনত ভ্ৰমণৰ সিদ্ধান্ত লোৱা সকলো ভ্ৰমণকাৰী কেৱল তেওঁলোকৰ নাওখনৰে অন্বেষণকাৰীলৈ পৰিৱৰ্তন হওঁক। সকলো লাভালাভ তেওঁৰ পকেটলৈকেহে যাব লাগে আৰু সকলোৱে তেওঁলোকৰ কামৰ বাবে মাথো তেওঁলোককহে প্ৰশংসা কৰা উচিত।

সকলো ভ্ৰমণকাৰী এতিয়া যথেষ্ট ভয়ত আছে। তেওঁলোকৰ বহুতে কল্পনাও কৰিব নোৱাৰে যে এই সাগৰভ্ৰমণ কিমান বিপদজনক হ'ব পাৰে? এই অন্তৰ্নিহিত সাগৰৰ বৃহৎ ঢৌৰ ওপৰত, সেই ভ্ৰমণকাৰী জাহাজবোৰ ক্ৰমান্বয়ে আৰু ধাৰাবাহিকভাৱে অজস্ৰ সমস্যাৰ সৈতে আগবাঢ়িছে। তেওঁলোকৰ মুখ্য চিন্তা হ'ল তেওঁলোকে কিমান সহজে জীৱনৰ এই ভয়ংকৰ যাত্ৰা সম্পূৰ্ণ কৰিব পাৰে!!

বহুতো ভ্ৰমণকাৰীৰ ভ্ৰমণ ইতিমধ্যে কাৰ্যকৰীভাৱে শেষত উপনীত হৈছে, আৰু খুব কম লোক ঢৌৰ মাজত আছে আৰু বহুতে এতিয়াও কি কৰিব লাগে আৰু কেনেদৰে কৰিব লাগে সেইবিষয়ে চিন্তা কৰি আছে।

যি সময়তে এই ভ্ৰমণকাৰীবোৰে সময়ৰ গতিবিধিৰ সৈতে নিজকে সলনি কৰিবলৈ অক্ষম হয়, তাৰ পিছত তেওঁলোকে অগণন অনুসন্ধান ৰচনা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। ই এক সূক্ষ্ম অনুভূতিৰ প্ৰস্তুত কৰে, অনুভূতিৰ সৈতে খেলে, আৰু এনেদৰে জীৱনৰ চলাচল ঠিক কৰে। জীৱন ভ্ৰমণৰ প্ৰতি আসক্ত সেই ভ্ৰমণকাৰীবোৰৰ কি হ'ব আৰু তেওঁলোকে এতিয়া কি দিশত আগবাঢ়িব?

আমাৰ মাজৰ খুব কম লোকেই তেওঁলোকৰ জীৱনৰ  যাত্ৰাটো নিজৰ বাবে অতি সৰল কৰি তুলিছে আৰু তেওঁলোকৰ ভাগ্য গঢ়ি তুলিছে আৰু বহুতে এতিয়াও শান্তিপূৰ্ণভাৱেই টোপনি মাৰি আছে। যিসকলে ইতিমধ্যে যাত্ৰাত গৈছে আৰু যিসকলে এতিয়াও আগবাঢ়িবলৈ পিছুৱাই আছে তেওঁলোকৰ বাবে ক'বলৈ একো নাই কিন্তু, মোৰ চকুসেই ব্যক্তিসকলৰ বাবে চকুপানীৰে ভৰপূৰ হৈ পৰে, যিসকলে এতিয়াও যাত্ৰাটো জিকিবলৈ সাগৰৰ বিপদজনক ঢৌৰ ওপৰেৰে নিষ্ঠাৰে সাঁতুৰি আছে। তেওঁলোকৰো এটা জীৱন আছে আৰু আগলৈ আগবাঢ়িবলৈ অপেক্ষা কৰি আছে। তেওঁলোকেও এজন বিজয়ী, প্ৰকৃত চেম্প আৰু এজন প্ৰকৃত বিজয়ী হ'ব বিচাৰে।

হঠাতে, কোনো ঠাইৰ পৰা এটা নিৰ্দিষ্ট সাগৰীয় ধুমুহাই আমাৰ মাজৰ অজস্ৰ লোকৰ কল্পনাধ্বংস কৰে, আৰু এই ধুমুহাবোৰ অসাধাৰণভাৱে বৰ্বৰ, আৰু কেতিয়াবা ই এক গুৰুতৰ পৰিমাণলৈকে সীমা অতিক্ৰম কৰে যে ই আপোনাৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো প্ৰত্যাশা আৰু আশা ধ্বংস কৰে।

সঁচাকৈয়ে, মই নাজানো যে এই অন্বেষণকাৰী সকলে কেতিয়া সম্পূৰ্ণ স্বাধীনতাৰে তেওঁলোকৰ জীৱন কঢ়িয়াই নিব পাৰিব। আনহাতে, শেষত উপনীত হোৱাৰ এইটোৱেই নেকি সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ উপায় ?